Dorota Jabłońska-Gralak to polska artystka wielu talentów. Ukończyła PLSP w Częstochowie, a w latach 1996 i 1999 otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Częstochowy. Z rodzinnym miastem Jabłońska-Gralak jest związana nie tylko twórczo, ale i społecznie – od 1999 do 2011 roku obejmowała stanowisko Prezesa Fundacji Wspierania Kultury „Jasnachmura".
Jabłońska-Gralak brała udział w wielu wystawach - indywidualnych i zbiorowych. Jej prace parokrotnie były pokazywane w obiektach kultury na Śląsku, np. w Galerii INNY ŚLĄSK i BWA w Częstochowie. Artystka współpracowała również przy realizacji Narodowego Programu Ministra Kultury i Sztuki „ZNAKI CZASU" Konduktorownia 2008-2009. Angażuje się także w wydarzenia medialne, realizując koncerty i muzyczne wideoklipy.
Dorota Jabłońska-Gralak charakterystyka stylu
Najwyższą formą artystycznego przekazu Doroty Jabłońskiej-Gralak jest malarstwo. Artystka w swojej twórczości sięga po różne techniki, takie jak olej i akryl na płótnie oraz kolaż i rozmaite media mieszane i własne. Preferuje duże formaty, które w pełni oddają siłę malarskiego impulsu. Charakterystyczną cechą pracy artystki jest również twórczość cykliczna.
Obrazy Jabłońskiej-Gralak odznaczają się dużą ekspresją ujętą zarówno w kompozycji, jak i kolorystyce. Malarka buduje swoje dzieła zamaszystymi ruchami pędzla, co skutkuje dynamiką przestrzeni na płótnie. Paleta barw obrazów artystki obejmuje rozmaite kolory – często dominantę stanowi jedna barwa, która wydobywa siłę pozostałych. Malarka chętnie posługuje się bielą i czernią oraz kolorami podstawowymi i pochodnymi, np. błękitem i zielenią.
Taszyzm w twórczości artystki
Powstały po II wojnie światowej w Europie taszyzm jest kierunkiem wywodzącym się z abstrakcji niegeometrycznej. Cechuje go przede wszystkim silny ładunek emocjonalny, co czyni z niego europejski odpowiednik wywodzącego się z USA abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Taszyzm to określenie, które – według samej artystki – najlepiej definiuje twórczość Doroty Jabłońskiej-Gralak.
Obrazy malarki powstają jako wynik artystycznego gestu, podyktowanego jej wewnętrznymi przeżyciami i twórczym impulsem. Malarstwo Jabłońskiej-Gralak jest przede wszystkim intuicyjne – artystka prawie nigdy nie stosuje szkicu i nie planuje swoich działań. Na portfolio malarki składają się prace abstrakcyjne, jednak czy należy w nich szukać narracyjności czy nie, to pytanie otwarte, skierowane do odbiorców jej sztuki.