Anna Milewska

Urodzona w 1988 r. Anna Milewska to pochodząca z Zamościa artystka i absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, którą ukończyła na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Warsztat malarski doskonaliła pod kierunkiem prof. Piotra Bogusławskiego. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w BWA w Zamościu, a także w licznych wystawach poplenerowych w Zamościu, Lublinie, Kazimierzu Biskupim i w Warszawie.

Anna Milewska – cechy twórczości

Dziedziną sztuki uprawianą przez Milewską jest malarstwo. Artystka posługuje się klasycznymi technikami, takimi jak olej i akryl na płótnie. Jej obrazy charakteryzują się bogatą i żywą kolorystyką, która tętni witalnością i ciepłem. Malarka doskonale dobiera rozmaite barwy, zachowując przy tym kojącą harmonię. Oprócz koloru, ważną rolę w twórczości Anny Milewskiej pełni światło.

Płótna artystki cechuje wrażeniowość, którą w XIX w. spopularyzowali impresjoniści. Światło jest elementem, który „ożywia" kompozycje malarki. Promienie słońca wpadają między liście, lub kłosy zbóż tworząc kolorową, wibrującą mozaikę. Dzięki wprawnemu operowaniu światłem, kompozycje Milewskiej zachowują również impresjonistyczne wrażenie ulotności chwili – rozedrgane promienie nigdy nie będą takie same, więc obraz to rejestracja krótkiego, niepowtarzalnego momentu.

Natura i kobiety na obrazach artystki

Przyroda to najistotniejsza inspiracja Milewskiej, niezwykle wrażliwej na otaczający ją świat. Tematyka jej płócien obejmuje pejzaże i motywy figuralne, jednak najważniejszą „bohaterką" kompozycji zawsze jest natura. W plenerowej scenie artystka często umieszcza postaci kobiece, które zatracają się w błogiej egzystencji wśród koron drzew i szumiących traw. Malarka przedstawia relacje pomiędzy człowiekiem, a przyrodą jako potrzebną i zdrową symbiozę.

Na obrazach malarki panuje atmosfera sielanki i nostalgii. Artystka nieraz sięga do dziecięcej niewinności i afirmacji świata. Milewska posługuje się płynną linią, idealnie oddającą wdzięk – zarówno postaci, jak i natury. Oglądając dzieła malarki można wręcz poczuć zapach świeżych roślin, usłyszeć polne cykady i odczuć ciepło słonecznego popołudnia. Jej twórczość pozwala odetchnąć od przytłaczającego pędu życia i na krótko rozkoszować się pięknem przyrody.