Janusz Gilewicz, aka
Yanusz Gilewicz, to artysta urodzony się w 1959 r. w Opolu. Od najmłodszych lat wiedział, że chce zostać malarzem.
Mieszkając jeszcze w Polsce podjął naukę u Jerzego „Trutt" Trutkowskiego, u którego pobierał lekcje z zakresu sztuk plastycznych. W latach 80. XX w. Gilewicz opuścił Polskę, chcąc rozwijać się za granicą. Pierwsze lata na emigracji spędził we włoskim obozie dla uchodźców w Latina. W 1988 r. przeprowadził się do USA i zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie stacjonuje do dziś.
Pytany o tajemnicę swojego sukcesu, Gilewicz skromnie odpowiada, że znalazł się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie. Gdy mieszkał we Włoszech, jego talent malarski zachwycił reżysera Sergio Bergonzelli, który zatrudnił go do pracy przy filmie „Blood Delirium". Będąc na planie, Yanusz zapoznał się z aktorem Johnem Lawem, który pomógł polskiemu malarzowi wyemigrować do Stanów. Za oceanem artysta podejmował się zleceń m.in. dla znanych muzyków: Davida Bowiego, czy Erica Claptona.
Janusz Gilewicz – jaka jest jego sztuka?
Zakres twórczości Yanusza jest niezwykle szeroki. Artysta zajmuje się przede wszystkim malarstwem, jednak lubi eksperymentować z podobraziem. Jego dzieła powstawały na takich materiałach jak: ptasie pióra, asfalt, skóra, beton, szkło, styropian, czy wszelkie ubrania. Pracami, które najbardziej przemówiły do amerykańskich odbiorców były ręcznie malowane skórzane kurtki, które stały się hitem w USA i pojawiły się nawet w Barney's – jednym z najlepszych sklepów na Manhattanie.
Dzięki wieloletnim podróżom, sztuka Janusza Gilewicza jest inkluzywna, wspólna dla każdego, kto zechce zostać jej odbiorcą. Celem artysty jest dzielenie się z ludźmi swoją wizją piękna i harmonii oraz sposobem, w jaki postrzega rzeczywistość. Twórczość malarza charakteryzuje się przede wszystkim nowatorskim podejściem do realizacji wybranego tematu, zarówno pod względem technicznym, jak i merytorycznym.
Czym jest sztuka dla artysty?
Sztuka stanowi dla Gilewicza formę dialogu ze społeczeństwem. Inspiracją dla artysty są rozmaite kultury, a przede wszystkim ludzie, którzy je tworzą. O własnej twórczości mówi: „Moim pragnieniem jest wyrażenie tajemnicy poprzez sztukę, wywołując uznanie u widza. Sztuka staje się lustrem odbijającym artystę, poza granicami przekonań, rasy, polityki i języka."