Emilia Durka

Emilia Durka pochodzi z Warszawy, natomiast obecnie jest związana także z Minorką. Artystka uprawia wiele dziedzin – zajmuje się malarstwem, projektowaniem i architekturą krajobrazu. Jest absolwentką Architektury Krajobrazu na Universidad Politecnica de Madrid ze stypendium na Universidad Politécnica de Valencia oraz Ohio University. Na stołecznej Akademii Sztuk Pięknych studiowała Kształtowanie Przestrzeni Miejskich, natomiast w Escola d'Art i Superior de Disseny de València – Projektowanie Mody.

Emilia Durka – czym się inspiruje?

Tematyka prac artystki jest obszerna i obejmuje portrety, pejzaże, martwe natury, a nawet przedstawienia abstrakcyjne. Wydźwięk jej dzieł często bywa nostalgiczny. Na swoich obrazach Durka rejestruje bezpowrotne chwile dzięki czemu mogą trwać wiecznie. Malarka czerpie inspiracje z codzienności i poprzez sztukę wyraża swoje refleksje o życiu i egzystencji człowieka. Jej dzieła można interpretować jako obraz rzeczywistości widziany przez pryzmat osobistych przeżyć i myśli artystki.

W dziełach Emilii Durki jest dostrzegalne zainteresowanie artystki pracami dawnych mistrzów. Malarka odwołuje się do twórczości Picassa i Matisse'a, których cechy stylu są widoczne w nowatorskich i oryginalnych płótnach artystki. Połączenie niekonwencjonalnych pomysłów dawnych twórców z wyobraźnią współczesnej malarki stwarza ciekawy „dialog" między tym, co było, a tym co jest.

Niepowtarzalny styl

Emilia Durka bez wątpienia wypracowała oryginalny styl swoich prac, chociaż bez wątpienia nie przestaje szukać nowych rozwiązań i chętnie eksperymentuje z formą. Niezwykłą cechą twórczości artystki jest wyjątkowa atmosfera, jaką Durka potrafi zapewnić na obrazie. Dzieła malarki posiadają duży ładunek emocjonalny, który jest wyczuwalny w każdym zestawieniu barw i ruchu pędzla.

Ważnym środkiem wyrazu w twórczości Emilii Durki jest kolor i to właśnie nim operuje, aby uzyskać pożądany efekt, np. tajemniczy, lub nostalgiczny nastrój. Aby podkreślić ekspresję swoich dzieł, malarka stosuje szybkie ruchy pędzla i wyraźne kontrasty między kolorami, zestawiając np. jaskrawy pomarańcz z zimnym błękitem. Dopełnienie wizji artystki stanowi kontur, który nieraz bywa bardzo wyrazisty, a czasem wręcz wybija się na pierwszy plan w kompozycji.