Wojtek Siudmak to jeden z najbardziej znanych współczesnych polskich artystów, cenionych w kraju i zagranicą. Jego sztuka zaliczana jest do nurtu realizmu fantastycznego, mającego swoje korzenie w surrealizmie. Swoje obrazy tworzy z mistrzowską precyzją, bezbłędnie operując perspektywą i światłocieniem. Jego twórczość docenili najwybitniejsi reżyserzy fantastyki, jak George Lucas czy Denis Villenueve. Ten ostatni, zachwycił się po raz pierwszy twórczością malarza już jako trzynastoletni chłopiec, kiedy z okładki książki spojrzały na niego hipnotyzujące niebieskie oczy. Tę ilustrację, jak i wiele innych do powieści Diuna, wykonał właśnie Wojtek Siudmak. W tym roku, ekranizację Diuny w reżyserii Denis’a Villenueve możemy oglądać w kinach.

Colonnes de conscience / Kolumny świadomości

 

Colonnes de conscience to jedna z ilustracji stworzonych dla tej powieści. Na obrazie ukazana została monumentalna, zasypana piaskiem prawie po sam szczyt budowla. Kapitele jej kolumn przypominają te znajdujące się w jednej z najlepiej zachowanych świątyń starożytnego Egiptu – świątyni w Luksorze, zwanej Świątynią Narodzin Amona. Przyglądając się uważnie, widzimy, że kolumny są tak wybrakowane, iż według praw fizyki powinny się rozpaść. Unosi je jednak jakaś tajemnicza siła, która materializuje się ponad budowlą, w postaci świetlistych słupów.


Sam autor mówi, że posiada głęboką niechęć do ilustracyjności i ścisłego obrazowania. Woli pozostawiać czytelnikowi przestrzeń do własnej interpretacji. I tak jak Frank Herber, autor Diuny, przedstawia postaci we mgle, tworząc aurę tajemniczości i niedopowiedzenia, tak i Wojtek Siudmak, stosując otwartą kompozycję ukazuje pewien fragment opisywanej rzeczywistości. Możemy zobaczyć ten zabieg w obrazie Colonnes de conscience czy La rébellion, ale w szczególności w rysunkach wykonanych ołówkiem, w których z największą precyzją oddane są przedmioty i postaci najważniejsze dla danej sceny. To, co je otacza oddane jest w sposób szkicowy tak, że artysta kieruje naszą uwagę na najistotniejsze fragmenty akcji.

 

La rébellion /  Bunt

 

Charakterystyczna dla obrazów Siudmaka jest również aura tajemniczości towarzysząca przedstawieniom. Stanowi o niej nie tylko tematyka, ale również kolorystyka, co możemy zobaczyć w obrazie Inaccessible sommet. Niemalże monochromatyczny pejzaż, utrzymany w brawach bladej zieleni, nadaje całemu przedstawieniu mistyczny klimat. Granie gór, spowite światłem przypominającym blask księżyca, potęgują wrażenie ulotności całej sceny.

Inaccessible sommet / Niedostępny Szczyt

Na pierwszym planie znajduje się odwrócona tyłem, prawie niewidoczna postać, oddzielona od szczytu przepaścią. Tak samo zwrócony jest w stronę obrazu widz, zapatrzony „niedostępny szczyt”. Przepaść, która dzieli widza od szczytu, to granica między rzeczywistością, a obrazem, światem nas otaczającym, i tym wykreowanym przez malarza. W ten sposób, „wciąga” on widza w pewną grę, pozwalając mu utożsamić się z odwróconą postacią i kieruje umysł ku refleksji.


Jedna z dewiz malarza głosi: „Tylko marzenie może przekroczyć wszelkie bariery.”. W istocie, obrazy te są pełne niesamowitych połączeń rodem ze snów. Widzimy to obrazie La Visite , w którym nienaturalnej wielkości meduzy unoszą się ponad górami i suną po niebie niczym chmury. W tej mieszaninie rzeczywistości i snu tkwi urzekająca, dziecięca pogoń za innym wymiarem, w którym to co zwyczajne jest piękniejsze, i gdzie magia dzieje się w każdej chwili.

 

Tunnele d’energie / Tunel energii

 

 

Aleksandra Morka