Codziennik Artystyczny ToTuart: Adjani Okpu Egbe

Codziennik Artystyczny Galerii ToTuart: Adjani Okpu-Egbe.

Zerknijmy na malarstwo Adjani Okpu-Egbe. Artysta jest z południowego Kamerunu, ale swoje artystyczne życie prowadzi w Londynie. Ciągle jesteśmy w procesie odpowiadania na pytania zadane przez Phoebe Plummers, która oblała obraz Van Gogha zupą w proteście przeciwko kapitalistycznemu wyzyskowi ludzi i planety. I już chcieliśmy się dalej mądrzyć. Ale zamiast się to zrobić, postanowiliśmy prezentować sztukę ludzi będących odbiorcami kapitalistycznego wyzysku i takich, którzy przez sztukę próbują uciec spod europejskich szybów naftowych. Co do zasady bowiem nie ma różnicy pomiędzy van Goghiem a Adjani Okpu-Egbe.

W 2020 roku Okpu-Egbe namalował ten obraz pod tytułem: ,,Świadectwo dystopii: wielopokoleniowego ludobójstwa, faszyzmu i strachu wojny domowej”.

Czy Phoebe Plummers oblałaby ten obraz z zupą? A jeśli tak, to co by to znaczyło?

Adjani Okpu-Egbe

Artysta urodził się w 1979 roku. Jest artystą multidyscyplinarnym. Co to znaczy? Mimo, że Okpu-Egbe używa abstrakcyjno-figuratywnego języka, pełnego ekspresji, to używa unikalnych materiałów. Często maluje na nietradycyjnych podłożach, takich jak drewno, czy panele drzwiowe. Tworzy kolaże, wykorzystując przy tym przedmioty codziennego użytku – od takich jak książka, po folie bąbelkowe czy łapki na myszy. Jest to nie tylko niekonwencjonalny aspekt jego twórczości, który powoduje ciekawość, ale potrzeba eksperymentowania, ratowania materiałów i ponowne ich wykorzystywanie.

Dotykana przez niego tematyka wykracza poza czystą sztukę. Artysta bada kwestie związane z tożsamością, antropologią, filozofią, historią, socjologią, ikonografią czy duchowością, feminizmem, mitologią, wojną bądź aktywizmem. Nie stroni również od treści autobiograficznych.

Jego prace bazują na życiu codziennym, znanym profanum, ale również sacrum – „nieznanych siłach”, których obecność często jest akcentowana w jego dziełach. Sam artysta proces twórczy opisuje jako ,,dokumentacje kondycji ludzkiej poprzez spontaniczne interwencje i badania oparte na proaktywnym intelektualizmie publicznym.”

Podłoże treściowe jego prac jest przepełnione symboliką, w obrazowy sposób potępia ucisk i celebruje wolność.