Dominika Lejmana, Mnich

Biały cień apokaliptycznego człowieka w wielkie czarnej pustce.

To w istocie trzy płótna tworzące monumentalny format, na którym oglądamy projekcję wideo. A na niej: biały, medyczny kombinezon, poruszany przez wdmuchiwane powietrze.

W zamierzeniu artysty obraz odwołuje się do obraz Caspara Davida Friedricha pt. The Monk by the Sea z początku dziewiętnastego wieku, gdzie – jak mówi Lejman – Friedrich konfrontuje romantyczny krajobraz, z postacią ludzką jako nieistotnym detalem, przytłoczoną skalą “powierzchni” natury.

Po wypuszczeniu powietrza, “pandemiczny” kostium kurczy się i nieruchomieje, pozbawiając nas iluzji życia, podobnie jak iluzją obecności na obrazie jest jego projekcja.

Dominik Lejman, rocznik 1969 jest absolwentem Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Royal College of Art w Londynie. Urodził się w Gdyni. W latach 1989-1993 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki oraz w Royal College of Art w Londynie w latach 1993-95. W 1996 roku obronił pracę dyplomową na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Od roku 2005 prowadzi pracownię malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem, które łączy z projekcjami wideo, realizuje wideofreski, prace w formie wielkoformatowych fototapet i projekty w przestrzeni publicznej. Laureat wielu polskich i zagranicznych nagród, m.in. Paszportu “Polityki” w 2001 roku oraz stypendysta m.in. RCA, Fundacji Kościuszkowskiej, Trust for Mutual Understanding, Location 1 w Nowym Jorku, Ministerstwa Kultury RP. Prace artysty prezentowane były na licznych wystawach w Polsce i za granicą (m.in. w Nowym Jorku, Brukseli, Düsseldorfie). Mieszka i pracuje w Berlinie i Poznaniu.

Jego obrazy bawią się z widzem często wciągając go w projekcje odbierając autonomiczność poprzez opóźnienie.

Poniżej film, z którego zaczerpnęliśmy wypowiedź do Codziennika.